Waarom zou je zoeken?

Waarom zou je zoeken naar iets dat altijd al aanwezig is geweest in jou? Waarom ben je aan het trachten jezelf completer te maken dan je in wezen al bent? Waarom moet er iets geheeld worden aan jouw capaciteiten, om te kunnen Zijn?

Daar, waar in de menselijke beleving geloofd wordt dat er iets geheeld, behaald, of gezocht moet worden, is er altijd sprake van een deel van de persoonlijkheid die zijn waarheid berust op een verhaal dat niet op jouw ware zijnskwaliteit berust. In de menselijke ik-structuur is er geprogrammeerd dat we iets moeten worden wat we op dit moment niet zijn. Er valt altijd nog iets extra’s te behalen of te verkrijgen dat er nu niet is.

Het zijn slechts verhalen.

Wat als ik je zou vertellen dat dit slechts verhalen zijn die je jezelf vertelt? Geprogrammeerd vanuit een verleden en een collectief geheugen waarin je gelooft niet goed genoeg te zijn met wie jij op dit moment, NU bent ?! 

Elk moment dat jouw waarheid hiermee resoneert, zal je uitreiken naar iets. Elk moment dat jij dat gelooft zal er iets in jou in beweging willen komen. Op weg om iets te halen wat er nu niet is.

De uitdaging voor jouw menselijke aspect, dat deel in jou dat steeds maar weer wil reiken, bereiken, is tot stilstand gebracht worden door een diepere realisatie dat dit slechts een slecht sprookje is. Een illusie die je doet geloven dat je ‘er nog niet bent’. Aangekomen dáár, zal dit deel al lang een nieuw object hebben gekozen waar het reikhalzend naar verlangd. Om zichzelf completer te willen maken dan het nu reeds is.

Keer naar binnen.

Voel.

Voel daar de leegte. 

Ongekende ruimte.

De ruimte in jouw ware wezen. Die als je werkelijk voelt, werkelijk ziet, gevuld is van een onmetelijke ruimte. Een ongekende ruimtelijkheid. Omdat het hele universum in jouzelf te ervaren valt. Jij bent de personificatie van de allesomvattende ruimte die het hele universum is. Jij bent de personificatie van de ruimte die zichzelf manifesteert in jouw vorm, door jou als persoon te laten ervaren wat er te ervaren valt. En dat kan werkelijk van alles zijn. Niets daarvan wordt beoordeeld als goed of fout. De ruimte die jij in wezen bent, de waarnemende ruimte die in jou aanwezig is, wil enkel en alleen ervaren.

Meer niet.

In deze ervaring valt niets te halen of te behalen. Er valt niets te verbeteren aan jou wat nu niet goed genoeg is. 

Jij bent reeds wat je bent. Een innerlijke ruimte van aanschouwen en creëren, waarvan alles dat jij creëert bijdraagt aan de ervaring van die allesomvattende ruimte die jij ten diepste bent.

Kijk.

Kijk met dit besef naar jezelf. Weet dat alle gedachten en overtuigingen die berusten op jouw on-heelheid, on-vermogen of on-kunde, slechts een menselijke programmering zijn in de structuur van jouw persoonlijke identiteitslaag.

Hoe dieper je dit principe kunt waarnemen en tevens toelaten voor wat het werkelijk is; een principe dat slechts jouw menselijkheid verbeeld en meer niet. Dan kan je jouw menselijke reis vervolgen met de wetenschap dat jouw innerlijke zijnskracht, -de ruimte en leegte die jij in jezelf weet te ervaren als jij je hier op af stemt-, juist datgene is wat jou vol maakt van liefde voor de ervaring.

Deze leegte brengt jou vanzelf in beweging als je haar impuls voelt. Dan hoef jij slechts haar innerlijke stuwing te volgen en brengt de beweging van het leven jou naar een uitlijning die jij als persoon niet bedenken kan met de mind. Richt je aandacht op jouw innerlijke ruimte. Maak contact met wat er vanuit deze ruimte aan creatie wil ontstaan.